Tegen half vier togen we naar restaurant de Snor voor de reünie. Daar was er meer gelegenheid om met elkaar te praten over onze schooljaren en andere zaken. ’s Avonds bleef een groep van zo’n twintig school- en klasgenoten over. Toen ontstond er ook spontaan een soort yell, die herinnerde aan onze schooltijd: als er ruzie ontstond tussen twee of meerdere leerlingen, dan gingen andere leerlingen daar omheen staan en riepen: ‘ruzie, ruzie, ruzie!’ De hele avond door werd deze yell gescandeerd. Na samen wat te hebben gegeten, was het tegen 11 uur afgelopen. Een prachtige dag!
Dank aan iedereen die er aan heeft meegewerkt: Albert Boschker, Harrie Geven en John Teunissen. Maar natuurlijk ook alle gasten. Door jullie kan zoiets pas worden wat is geworden. Dank voor jullie aanwezigheid, bijdragen, verhalen en ontboezemingen.
De volgende dag kwamen er al meteen de eerste reacties. Ben ten Have: Ik ben blij met de dag van gisteren; ik ben blij met wie ik nu ben en vond het fijn om in dankbaarheid terug te kijken met mijn oude klasgenoten. En over het boek: Het héle boek al "doorgelezen"; echt elke bladzijde bekeken en beleefd. Mijn herinneringen zijn niet zo goed, maar als ik herinnerd wordt, dan komt het "O, Ja!" naar boven. Meester van Uum: Wat een knap staaltje onderzoeksjournalistiek! Ik was aangenaam verrast bij het lezen van het boek. Het geheel geeft een goed tijdsbeeld van de jaren vijftig zestig. Het boek is een aanwinst voor ´s-Heerenberg. Complimenten. Willy Derksen: Ik wil je graag nog hartelijk bedanken voor de reünie van afgelopen zaterdag. Ik vind het bijzonder om mijn schoolvrienden na 50 jaar weer eens te zien, geweldig! Willy Derksen: Vooral wil ik je bedanken voor je verhaal. Ik herken me helemaal in je pedagogische kijk op het onderwijs, en de relativering in het nú. Het heeft mij ook zeker gevormd tot wie ik nu ben, maar ik herkende me vooral ook in je anekdotes, bv dat je op school nooit wat gevraagd werd. Ik kan me geen gesprek met, of vraag herinneren van, een leerkracht. Achteraf heel bijzonder terwijl ik er toen niet mee zat.
Er zijn nog verschillende foto’s gemaakt, met name door vriendin Else Steffen en ook anderen hebben mij al foto’s toegestuurd. Als iemand van jullie nog foto's heeft van de reünie bij de Snor, dan kun je die mij toesturen. Ik ga kijken hoe (Wetransfer) en wanneer ik die dan met jullie ga delen. Hier alvast een paar impressies.
Het krantenartikel over het boek in de Gelderlander is via volgende link te lezen